ای سی یو برای چه بیمارانی است؟ معرفی بیماران نیازمند مراقبت ویژه ICU

احتمالاً در راهروی بیمارستان با بخش icu مواجه شده‌اید و این سوال در ذهنتان پیش آماده که ای سی یو برای چه بیمارانی است؟ بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) بخشی بسیار تخصصی در بیمارستان است که مراقبت و نظارت دقیق پزشکی و پرستاری را به بیماران بسیار بدحال یا کسانی که با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند، ارائه می‌دهد. این بیماران معمولاً به‌دلیل نارسایی حاد یک یا چند ارگان (مثلاً قلب، ریه یا کلیه) یا پس‌از جراحی‌های سنگین تحت پایش ۲۴ ساعته قرار می‌گیرند.

تشخیص به‌موقع اینکه یک بیمار چه موقعی نیاز به ICU دارد، می‌تواند شانس نجات او را افزایش دهد. در ادامه خواهید دید که آی سی یو چیست؟ هزینه بستری ICU چقدر است؟ تجهیزات ICU بیمارستان و ICU در منزل چه مواردی هستند و شرایط بستری در icu چگونه است. همچنین شما می‌توانید برای اطلاعات بیشتر و مشاوره رایگان ICU در منزل، با مرکز یارا درمان تماس بگیرید.

بخش ICU چیست؟	ICU مخفف “Intensive Care Unit” به‌معنی «بخش مراقبت ویژه» است که برای بیماران بدحال یا نیازمند به مراقبت‌های ویژه فراهم شده است.
چه بیمارانی به ICU نیاز دارند؟	افرادی با نارسایی حاد ارگان‌ها، شرایط تنفسی پیچیده و نیازمند ونتیلاتور، جراحی‌های سنگین، عفونت‌های شدید یا سپسیس، تروما و آسیب‌های چندگانه.
تفاوت ICU، CCU و ITU	ICU برای تمامی بیماران بدحال استفاده می‌شود، در حالی که CCU مخصوص بیماران قلبی است و ITU نام دیگر ICU است.
انواع ICU	ICU عمومی، NICU (نوزادان)، PICU (کودکان)، SICU (پس‌از جراحی‌های پیچیده)
مهم‌ترین تجهیزات ICU	ونتیلاتور، مانیتور علائم حیاتی، پمپ‌های انفوزیون، دستگاه ساکشن، تخت مخصوص
تیم درمانی ICU	شامل پزشک مراقبت ویژه، پرستاران آموزش دیده، تراپیست تنفسی، متخصص تغذیه و فیزیوتراپیست
مدت و هزینه بستری در ICU	مدت بستری معمولاً بین ۳ تا ۵ روز است. هزینه بستری در بخش دولتی حدود ۲٬۸۸۰٬۰۰۰ تومان و در بخش خصوصی ۱۱٬۵۰۰٬۰۰۰ تومان در شب است.
پوشش بیمه	بیمه‌های پایه بخش قابل‌توجهی از تعرفه دولتی را پوشش می‌دهند، اما بیمه تکمیلی می‌تواند مابه‌التفاوت هزینه بیمارستان خصوصی را جبران کند.
مراقبت پس‌از ترخیص از ICU	شامل نظارت مداوم بر علائم حیاتی، تمرینات تنفسی و فیزیوتراپی، مدیریت داروها و تغذیه و پیگیری وضعیت روانی است.

تعریف ICU و تاریخچه شکل‌گیری مراقبت‌ ویژه

پیش‌از اینکه بگوییم ای سی یو برای چه بیمارانی است، باید بررسی کنیم که آی سی یو چیست و از چه زمانی به وجود آمده است؟

ICU مخفف چیست؟

ICU مخفف “Intensive Care Unit” به‌معنی «بخش مراقبت ویژه» است و از اوایل قرن بیستم در بیمارستان‌ها شکل گرفت. ایده‌ ایجاد ICU زمانی به وجود آمد که پزشکان نیاز به مراقبت‌های دقیق‌تر و تجهیزات پیشرفته‌تری را برای بیماران بدحال احساس کردند. در واقع، بخش مراقبت ویژه برای نخستین بار در همه‌گیری‌هایی مانند فلج اطفال، زمانی که نیاز به ونتیلاسیون پیشرفته برای تعداد زیادی بیمار نیاز بود، راه‌اندازی شد.

امروزه این بخش در اختیار تیمی از پزشکان و پرستاران آموزش‌دیده قرار دارد که به‌طور مداوم وضعیت بیماران بسیار سخت را زیر نظر می‌گیرند. در ICU نسبت کادر درمان (پزشک و پرستار) به بیماران بسیار بالاتر است و تجهیزات ICU بیمارستان بسیار پیشرفته هستند.

تفاوت ICU با CCU و ITU

در بیمارستان‌ها واحدهای مراقبت تخصصی دیگری نیز وجود دارد. به‌عنوان‌مثال، بخش CCU (مراقبت قلبی) برای بیماران قلبی (مثل سکته قلبی یا نارسایی شدید قلب) در نظر گرفته شده است، درحالی‌که ICU عام‌تر است و بیماران نیازمند به تجهیزات پیشرفته را می‌پذیرد. به‌همین‌دلیل تفاوت CCU و ICU برای بیماران قلبی در آن است که بیمارانی که فقط نارسایی قلبی دارند، غالباً در CCU بستری می‌شوند؛ اما اگر وضعیت قلبی با مشکلات دیگر (مثل شوک چندارگانی) همراه باشد، انتقال به ICU ضرورت دارد. همچنین در بیمارستان، ITU مخفف Intensive Therapy Unit است و همان بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) برای بیماران بدحال یا نیازمند مراقبت‌های ویژه محسوب می‌شود.

انواع بخش‌های مراقبت ویژه

بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های مدرن، چندین بخش برای مراقبت‌های فوق تخصصی برای انواع بیماران وجود دارد:

ICU عمومی، NICU، PICU، SICU

به‌طورکلی، هر واحد ویژه تخصصی برای گروهی از بیماران طراحی شده است؛ اما ICU به‌طورکلی محل مراقبت بیماران بدحال با حداقل یک تهدید حاد جان است.

اما آی سی یو نوزادان (NICU) مخصوص مراقبت از نوزادانی است که با مشکلات جدی از نظر سلامتی مواجه هستند. بخش‌های ویژه دیگری مانند PICU برای کودکان و SICU برای بیماران پس‌از عمل‌های جراحی پیچیده نیز در بیمارستان‌های امروزی وجود دارند که از پیشرفته‌ترین تجهیزات ضروری ICU بیمارستان بهره می‌برند.

سطح‌بندی مراقبت‌های آی‌سی‌یو (Level I-III)

شاید درباره سطح مراقبت شنیده باشید. به‌طور خلاصه:

• Level 1 (At-risk/Step-up/Step-down): بیمارِ در معرض بدحالی که به پایش نزدیک و مداخلات محدود نیاز دارد (بیش‌از بخش عادی، کمتر از ICU).
• Level 2 (HDU): حمایت پیشرفته تک‌ارگانی؛ معمولاً بدون تهویه تهاجمی (ممکن است NIV/CPAP)، مانیتورینگ پیوسته.
• Level 3 (ICU): حمایت چندارگانی و/یا تنفسی پیشرفته (تهویه تهاجمی)، وازوپرسور، دیالیز/CRRT و پوشش 24/7 توسط تیم تخصصی.

پذیرش ICU چگونه است؟ چه بیمارانی به ICU منتقل می‌شوند؟

پذیرش در ICU معمولاً براساس حمایت‌های درمانی ویژه و شدت بیماری انجام می‌شود. مثلاً وقتی بیمار نوسانات شدید در علائم حیاتی داشته باشد، مانند فشار خون سیستولیک زیر ۹۰ میلی‌متر جیوه یا ضربان قلب بالای ۱۴۰ در دقیقه، ایست قلبی-تنفسی، یا نارسایی تهویه که به تنفس مصنوعی نیاز دارد، سریعاً باید به ICU منتقل شود. برای نمونه، هر ضربان قلب کمتر از ۴۰ یا بیش‌از ۱۴۰، یا اشباع اکسیژن زیر ۹۰٪ با اکسیژن‌رسانی بالا، نشان‌دهنده وضعیت بحرانی است که نیاز به مراقبت ویژه دارد.

به‌طورکلی، بیمارانی که یکی از شرایط زیر را داشته باشند، نیازمند بستری در ICU هستند:

شرایط تنفسی و ونتیلاتور

بیمارانی که به کمک دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) یا داروهای تقویت‌کننده فشار خون (مانند نواراپی‌نفرین) نیاز دارند، در ICU نگهداری می‌شوند. به‌طور خاص، ونتیلاتور برای بیمارانی که قادر به تنفس مستقل نیستند، استفاده می‌شود و داروهای وازوپرسور برای تثبیت فشار خون در بیمارانی کاربرد دارد که در حالت بحرانی هستند.

جراحی‌های سنگین

بیمارانی که تحت عمل‌های پیچیده و با خطر بالا (مانند جراحی قلب باز یا پیوند عضو) قرار گرفته‌اند و وضعیت حیاتی‌شان پس‌از عمل تثبیت نشده است، در ICU بستری می‌شوند تا در صورت لزوم مداخلات سریع پزشکی رویشان انجام شود.

نارسایی ارگان‌های حیاتی

طبق گفته pmc.ncbi.nlm.nih.gov، بیمارانی که دچار از کار افتادن قلب، ریه، کلیه یا سایر ارگان‌های حیاتی شده‌اند، به‌دلیل نیاز به حمایت ویژه بستری می‌شوند. به‌بیان دیگر، ICU به‌طور معمول برای بیمارانی است که حداقل یک ارگان‌شان دچار نارسایی شده یا ممکن است به‌زودی دچار شود.

ای سی یو برای چه بیمارانی است؟ برسی گروه‌های بیمارانی که بیشترین بستری ICU را دارند

شرایط بستری در icu و تمامی تصمیم‌های پذیرش می‌بایست براساس ارزیابی دقیق مزایا و هزینه بستری در ICU باشد؛ به‌عبارت دیگر، ICU برای بیمارانی استفاده می‌شود که حتی در شرایط بحرانی، امید به بهبود دارند. ارجاع زودهنگام بیمار به ICU شانس بهبود را بالا می‌برد و از تشدید نارسایی اندام‌های حیاتی جلوگیری می‌کند.

Intensive care is needed if someone is seriously ill and requires intensive treatment and close monitoring, or if they’re having surgery and intensive care can help them recover. .Most people in an ICU have problems with 1 or more organs. For example, they may be unable to breathe on their own.

اگر کسی به شدت بیمار باشد و نیاز به درمان فشرده و نظارت دقیق داشته باشد، یا اگر جراحی داشته باشد و مراقبت‌های ویژه بتواند به بهبودی او کمک کند، به مراقبت‌های ویژه نیاز است. بیشتر افراد در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) با یک یا چند عضو بدن خود مشکل دارند. به عنوان مثال، ممکن است نتوانند به تنهایی نفس بکشند. nhs.uk

اکنون باید به این سوال پاسخ بدهیم که ای سی یو برای چه بیمارانی است؟ به‌غیر از مواردی که در بخش قبل گفتیم، برخی گروه‌های بیمار که معمولاً بیش‌از دیگران در ICU بستری می‌شوند، عبارت‌اند از:

بیماران قلبی

مانند آن‌هایی که دچار انفارکتوس حاد قلبی (سکته قلبی) یا شوک کاردیوژنیک شده‌اند. این بیماران با کاهش شدید عملکرد قلب مواجه‌اند و ممکن است نیازمند ونتیلاتور یا داروهای وازوپرسور باشند. لازم به ذکر است در این شرایط در کلینیک‌های قلب، انواع خفیف‌تر سکته قلبی در CCU پیگیری می‌شود؛ اما سکته‌های حاد و بحران‌های قلبی که با نارسایی چندارگانه همراه‌اند، معمولاً در ICU بستری می‌شوند.

تروما و آسیب‌های چندگانه

به‌ویژه افرادی که در حوادث رانندگی یا سقوط دچار ترومای شدید شده‌اند، مانند ضربه مغزی، آسیب نخاعی، شکستگی چند استخوان یا سوختگی گسترده. این بیماران به‌دلیل خونریزی، شوک ناشی از تروما یا آسیب به ارگان‌های حیاتی، به مراقبت‌های ویژه نیاز دارند.

عفونت‌های شدید و سپسیس

در مواردی که عفونت گسترده (مثلاً سینه‌پهلو شدید یا عفونت خونی) منجر به اختلال عملکرد اندام‌ها و افت فشار خون می‌شود (سپسیس یا شوک سپتیک)، بیماران در ICU بستری می‌شوند. سپسیس شدید با کاهش فشار خون و اختلال تنفسی همراه است و نیازمند پشتیبانی کامل تنفسی-جراحی است.

سایر بیماران دارای نارسایی چندارگانی

افرادی که به‌دلیل بیماری یا حادثه، چندین ارگان حیاتی‌شان (قلب، ریه، کلیه و…) به‌صورت همزمان دچار اختلال شده است، در اولویت پذیرش ICU هستند. مجموع این گروه‌ها نشان می‌دهد که ای سی یو برای چه بیمارانی است: در واقع بیمارانی با تهدید مستقیم حیات که نیاز به تجهیزات و مراقبت‌های فوق‌حرفه‌ای دارند.

مهم‌ترین تجهیزات در ICU

تجهیزات ICU بیمارستان عموماً پیشرفته‌ترین‌ تجهیزات در کل بیمارستان هستند. در واقع، تجهیزات ICU بیمارستان وظیفه پشتیبانی حیات و پایش مستمر بیماران در بالاترین سطح ممکن را دارند. مهم‌ترین این تجهیزات عبارت‌اند از:

ونتیلاتور و مانیتور علائم حیاتی

دستگاه ونتیلاتور (دستگاه تنفس مصنوعی) به بیمارانی که توان تنفس طبیعی ندارند کمک می‌کند تا هوای مورد نیاز وارد ریه‌ها شود. همچنین مانیتور علائم حیاتی شامل اندازه‌گیری مداوم فشار خون، ضربان قلب، اشباع اکسیژن و سایر پارامترها است. این تجهیزات ICU بیمارستان به کادر درمان اجازه می‌دهند تا تغییرات جزئی در وضعیت بیمار را لحظه‌ای تشخیص داده و سریع مداخله کنند. به‌عنوان‌مثال، در ICU از پایشگرهای قلب (تله‌متری)، پالس‌اکسیمتر و سایر سیستم‌های پیوسته کنترل علائم استفاده می‌شود.

پمپ انفوزیون، ساکشن، تخت مخصوص

پمپ‌های انفوزیون (سورنج پمپ و پمپ سرم) دستگاه‌هایی هستند که داروها و مایعات را با دقت بالا به داخل رگ بیمار تزریق می‌کنند. این دقت بالای تزریق در ICU اهمیت ویژه‌ای دارد؛ زیرا حجم‌های کوچک دارو (مثل وازوپرسورها، بیهوش‌کننده‌ها) باید دقیقاً کنترل شوند تا از بروز عوارض جلوگیری شود. علاوه بر آن، دستگاه دیالیز یا هموفیلیترون (CRRT) برای بیمارانی که کلیه‌هایشان از کار افتاده است، کار تصفیه خون را انجام می‌دهد. این تجهیزات، همراه با انواع پمپ‌های سرم و سرنگ، ساکشن و تخت مخصوص یکی از ارکان حیاتی مراقبت در ICU هستند.

بررسی تیم درمانی ICU: نقش‌ها و مسئولیت‌ها

اما تیم درمانی آی سی یو چیست؟ تیم درمانی ICU یک گروه چندرشته‌ای است که با هدایت متخصص مراقبت‌های ویژه (Intensivist) و پزشکان مقیم یا فلوها تصمیم‌گیری بالینی و انجام پروسیجرها (لوله‌گذاری، کاتتر مرکزی، تنظیم وازوپرسورها) را برعهده دارد.

پرستاران ICU:

• به‌صورت لحظه‌ای پایش علائم حیاتی، تیتراسیون داروهای انفوزیون، مراقبت از راه‌های وریدی یا بیمارِ ونتیلاتوری و پیشگیری از زخم بستر را انجام می‌دهند؛
• تراپیست‌های تنفسی مدیریت ونتیلاتور، اکسیژن‌تراپی، ساکشن و برنامه‌های ویـنینگ را پیش می‌برند؛
• داروساز بالینی دوزینگ دقیق، تداخلات دارویی و استواردشیپ آنتی‌بیوتیک را نظارت می‌کند؛
• متخصص تغذیه تغذیه لوله‌ای یا پارنتـرال را برحسب نیازهای متابولیک تنظیم می‌کند؛
• فیزیوتراپیست و کاردرمانگر با بسیج زودهنگام و توان‌بخشی از ناتوانی ناشی از بستری پیشگیری می‌کنند و گفتاردرمانگر ارزیابی بلع یا گفتار پس‌از لوله‌برداری را انجام می‌دهد؛
• مددکار اجتماعی یا هماهنگ‌کننده ترخیص، کارهای برنامه‌ریزی ترخیص و هزینه بستری ICU را برعهده دارند؛

و نهایتاً این تیم با هماهنگی با سایر بخش‌ها در صورت نیاز، کارهایی مثل پیشگیری از عوارض، ایمنی بیمار و ارتباط شفاف با خانواده را پیگیری می‌کنند.

روند پذیرش، مراقبت و ترخیص بیمار از ICU

پس‌از ورود بیمار به ICU، معمولاً اقدامات خاصی انجام می‌شود.

اولین گام، گرفتن تاریخچه کامل، معاینه فیزیکی جامع و انجام آزمایش‌ها و تصویربرداری‌های لازم است. ثابت کردن راه هوایی (آبراه تنفسی)، کنترل خونریزی‌ها، و شروع مداخلات حیاتی (مثل ونتیلاسیون یا تجویز وازوپرسور) در این مرحله اهمیت دارد.

سپس برای شناخت بهتر وضعیت بیمار و پیش‌بینی روند درمان، ممکن است از سیستم‌های نمره‌دهی استفاده شود. مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

1. APACHE II (Acute Physiology And Chronic Health Evaluation II): این سیستم برای پیش‌بینی مرگ‌ومیر بیماران بستری در ICU توسعه یافته است. هر چه امتیاز APACHE II بالاتر باشد، پیش‌آگهی وخامت بیمار بیشتر است. محدوده امتیاز این نمره عموماً از ۰ (کمترین خطر) تا حدود ۷۱ (بیشترین خطر) است.
2. SOFA (Sequential Organ Failure Assessment): معیاری برای ارزیابی اختلال عملکرد شش سیستم اصلی بدن (تنفسی، قلبی‌عروقی، کبدی، انعقادی، کلیوی، مغزی) است. نمره SOFA بین ۰ (عملکرد عادی تمام ارگان‌ها) و ۲۴ (اختلال شدید تمامی ارگان‌ها) تغییر می‌کند. افزایش پیوسته نمره SOFA در روزهای نخست بستری ارتباط مستقیمی با افزایش مرگ‌ومیر دارد.
3. GCS (Glasgow Coma Scale): برای ارزیابی سطح هوشیاری (جزء دستگاه عصبی) از ۳ تا ۱۵، که ۳ بدترین و ۱۵ بهترین حالت را نشان می‌دهد.

جدول زیر خلاصه‌ای از مهم‌ترین سیستم‌های نمره‌دهی ICU است:

نام نمره	محدوده امتیاز	کاربرد
APACHE II (شدت بیماری حاد)	۰ – ۷۱	پیش‌بینی مرگ‌ومیر بیماران بستری در ICU
SOFA (سنجه نارسایی اندام)	۰ – ۲۴	ارزیابی شدت نارسایی چندارگانه در بیماران ICU
GCS (سطح هوشیاری)	۳ – ۱۵	سنجش وضعیت هوشیاری بیمار (به‌ویژه در سکته یا ضربه مغزی)

در ادامه براساس نتایج اولیه، درمان اختصاصی آغاز می‌شود (مثلاً کنترل عفونت، دارودرمانی برای تثبیت عملکرد قلب و ریه، جراحی فوری و …) و بیمار توسط تیم ICU (پزشک مراقبت ویژه، پرستار ویژه، فیزیوتراپیست و …) مداوم کنترل می‌شود. تجهیزات کلیدی مانند ونتیلاتور و پمپ‌های داروی داخل وریدی فعال بوده و پارامترهای حیاتی به‌طور آنلاین ثبت می‌شود.

اما مدت زمان بستری در ICU چقدر است؟ پس‌از گذراندن دوره بحرانی و پایدار شدن وضعیت بیمار، پزشک متخصص ICU تصمیم می‌گیرد بیمار به بخش عمومی منتقل شود یا ادامه مراقبت در منزل برای او مناسب است. اگر بیمار همچنان نیاز به حمایت پزشکی متوسط (مانند دستگاه تنفس مصنوعی یا تزریق دارو) داشته باشد؛ ولی وضعیت کلی‌اش به اندازه کافی پایدار شده باشد، ممکن است خدمات مراقبت ICU در منزل تجویز شود تا از بستری مجدد جلوگیری شود.

برای اطلاعات بیشتر درباره انواع خدمات مراقبت در منزل یارادرمان، می‌توانید با شماره ۰۲۱۴۴۰۰۳۵۴۴ تماس بگیرید. این مراقبت خانگی می‌تواند شامل اجاره تجهیزات ICU  مانند ونتیلاتور خانگی، اجاره مانیتور ، اجاره تخت بیمارستانی  و پمپ‌های انفوزیون دارو به‌همراه تیمی شامل پزشک مراقبت ویژه و پرستار آی سی یو باشد. با استفاده از خدمات مراقبت ICU در منزل، دیگر خبری از عفونت بیمارستانی برای بیمار نخواهد بود، در حالیکه بهترین تجهیزات ICU بیمارستان در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

هزینه بستری ICU و پوشش بیمه

هزینه بستری در ICU معمولاً بسیار بالا است. براساس تعرفه سال 1404 در بخش دولتی، هزینه هر شب بستری در تخت ICU حدود ۲٬۸۸۰٬۰۰۰ تومان و در بخش خصوصی حدود ۱۱٬۵۰۰٬۰۰۰ تومان برآورد می‌شود. به‌عبارت دیگر، هزینه بستری ICU در بیمارستان‌های خصوصی به‌طور متوسط چهاربرابر تعرفه دولتی است. سازمان‌های بیمه پایه (مانند بیمه سلامت یا تأمین اجتماعی) معمولاً بخش قابل‌توجهی از تعرفه دولتی را تحت پوشش قرار می‌دهند (معمولاً تا ۹۰٪ یا بیشتر)، ولی مابه‌التفاوت هزینه در بیمارستان خصوصی را پرداخت نمی‌کنند. در اینجا بیمه‌های تکمیلی نقش مهمی دارند؛ بیمه تکمیلی تا سقف تعهدات خود ممکن است مابه‌التفاوت بیمارستان خصوصی را جبران کند تا خانواده بیمار فشار مالی کمتری را تحمل کند.

مراقبت پس‌از ICU در منزل: چرا و چگونه؟

شاید بپرسید مراقبت پس‌از آی سی یو چیست؟ بسیاری از بیماران پس‌از ترخیص از ICU با مشکلات جدی مواجه‌اند که به سندرم پس‌از مراقبت‌های ویژه یا PICS معروف است. این مشکلات شامل:

• اختلالات عضلانی (ضعف شدید)؛
• کاهش توانایی‌های شناختی (خستگی ذهنی، اختلال حافظه)؛
• علائم روانی (اضطراب، افسردگی یا PTSD)

می‌شود. برخی مطالعات نشان داده‌اند که پس‌از یک سال از ترخیص از ICU، حدود ۵۶٪ از بیماران حداقل یک نوع اختلال فیزیکی، روانی یا شناختی را تجربه می‌کنند و بیش‌از ۴۰٪ از بیماران پیش‌از زمان ترخیص نتوانسته‌اند به کار قبلی خود بازگردند. بنابراین، پیگیری تخصصی در منزل پس‌از مرخصی اهمیت زیادی دارد؛ توان‌بخشی فیزیکی (کاردرمانی و فیزیوتراپی)، پشتیبانی تغذیه‌ای، بازتوانی تنفسی، و مراقبت‌های روان‌شناختی به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، استفاده از تمرینات فیزیکی منظم و کنترل عفونت‌های احتمالی به کاهش عوارض درازمدت کمک می‌کند. همچنین اگر پس‌از ترخیص از ICU همچنان به حمایت تنفسی نیاز باشد، می‌توانید هزینه اجاره ونتیلاتور خانگی (اجاره با کف قیمت در تهران و کرج) را از کارشناسان مرکز یارا درمان استعلام کنید.

سخن پایانی

در این مقاله گفتیم که ای سی یو برای چه بیمارانی است و معیارهایی مانند نارسایی حاد ارگان‌ها، نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی، یا شوک شدید قلبی-عروقی موجب انتقال فوری به ICU می‌شوند. تجهیزات ICU بیمارستان مانند ونتیلاتور، مانیتورینگ علائم حیاتی و پمپ‌های انفوزیون، جان بیماران را در شرایط بحرانی نجات می‌دهند.

اگر همراه بیمار بدحالی هستید یا نیاز به مشاوره تخصصی درباره مراقبت ویژه دارید، همکاران ما در مرکز یارا درمان آماده پاسخگویی‌اند. برای مشاوره رایگان ICU و کسب اطلاعات بیشتر در مورد هزینه بستری ICU در منزل، لطفاً با یارا درمان تماس بگیرید یا از طریق بخش تماس با ما در وب‌سایت اقدام کنید. سلامت بیمار شما، اولویت اصلی ماست.

پرسش‌های متداول

۱. چه معیارهایی باعث انتقال فوری بیمار به ICU می‌شود؟

ایست قلبی-تنفسی (حوادث CPR)، شوک حاد (سپتیک، کاردیوژنیک یا هیپوولمیک)، نارسایی حاد تنفسی با نیاز به ونتیلاتور، نارسایی چندارگانه، یا تغییرات شدید در علائم حیاتی (مثلاً فشار خون سیستولی زیر90 mmHg، ضربان قلب بسیار آهسته یا سریع).

۲. بیمار به‌طور متوسط چند روز در ICU بستری می‌ماند؟

متوسط مدت بستری در ICU به شرایط بیمار بستگی دارد؛ اما براساس گزارش کارشناسان پزشکی، معمولاً بین ۳ تا ۵ روز است و بیش‌از ۷ روز به‌ندرت نیاز می‌شود؛ زیرا بستری طولانی در ICU خطر عفونت بیمارستانی و عوارض دیگر را افزایش می‌دهد.

۳. آیا بیمه پایه یا تکمیلی هزینه ICU را کامل پوشش می‌دهد؟

بیمه‌های پایه (مانند بیمه سلامت و تأمین اجتماعی) براساس تعرفه دولتی، بخشی از هزینه بستری ICU را تقبل می‌کنند؛ به‌طور مثال مطابق تعرفه دولتی حدود ۲٫۹ میلیون تومان در شب، که بیمه تا حدود زیادی آن را پرداخت می‌کند؛ اما در بیمارستان‌های خصوصی مابه‌التفاوت هزینه با تعرفه دولتی برعهده بیمار است. در این حالت بیمه تکمیلی (در صورت داشتن) می‌تواند مابقی هزینه‌ها را پوشش دهد.

۴. پس‌از ترخیص از ICU چه مراقبت‌هایی در منزل لازم است؟

این مراقبت‌ها معمولاً شامل نظارت مداوم بر علائم حیاتی، انجام تمرینات تنفسی و فیزیوتراپی جهت افزایش قدرت عضلانی، مدیریت داروها، تغذیه مخصوص و پیگیری وضعیت روانی (کنترل اضطراب/افسردگی) است. در بسیاری از موارد نیز استفاده از تجهیزات پزشکی خانگی مانند ونتیلاتور پرتابل یا پمپ‌های انفوزیون، همراه با خدمات پرستاری تخصصی ICU در منزل توسط مراکز معتبر (مثل یارا درمان) به روند بهبود بیمار کمک چشمگیری می‌کند.